„Przeciwstawcie się tyranii poprawności politycznej i powiedzcie prawdę:”
23 czerwca 2014: Frans Cronjé z Instytutu Stosunków Rasowych w RPA łączy dzieci umierające na cholerę z powodu brudnej wody pitnej z rasistowskimi przepisami dotyczącymi zatrudniania reżimu ANC
- pisze Frans Cronjé:
„15 czerwca 1973 r. Financial Mail opublikował artykuł o masowych wysiedleniach w ramach polityki odrębnego rozwoju„ apartheidu ”.
Napisany przez Johna Kane-Bermana i oparty na badaniach Południowoafrykańskiego Instytutu Stosunków Rasowych, artykuł wskazał bezpośredni związek między
te przeprowadzki i kwashiorkor i inne choroby deprywacji.
- Artykuł został zilustrowany kolorową fotografią umierającego dziecka na okładce. Miał szokować i tak się stało.
Doradca ekonomiczny premiera Johna Vorstera napisał list, w którym oskarża Financial Mail o fałszowanie zdjęcia.
- Ale zdjęcie zostało zrobione w Charles Johnson Memorial Hospital niedaleko Nqutu na terenie dzisiejszego KwaZulu-Natal.
- Zaproponowano doradcy ekonomicznemu oraz odpowiednim ministrom i urzędnikom, aby sami zobaczyli zarówno dzieci w łóżeczkach, jak i
wysypisko śmieci otaczające szpital. Wizyta nigdy się nie zmaterializowała, a zarówno Financial Mail, jak i IRR nadal ujawniały konsekwencje przymusowych usunięć, aż ostatecznie porzucono tę politykę.
Dzieci Bloemhof umierają na cholerę:
W zeszłym tygodniu IRR ponownie wskazał na związek między polityką a umierającymi dziećmi - między akcją afirmatywną opartą na rasie a niekompetencją rządu. Ponownie zażądano „dowodów”. Niektóre z najbardziej przekonujących pochodzą od rządu i partii rządzącej.
W 2009 r. Ówczesny skarbnik generalny ANC, Matthews Phosa, ubolewał, że samorząd lokalny jest „teraz na OIOM” z powodu błędów popełnionych przez rząd w akcji afirmatywnej. W 2011 r. Ówczesny minister spółdzielczości, Sicelo Shiceka, powiedział, że władze lokalne są powszechnie postrzegane jako „niekompetentne, zdezorganizowane, niezainteresowane”. Prezydent Jacob Zuma nazwał służbę publiczną „leniwą i niekompetentną”.
Nie wystarczy jednak powiedzieć, że dzieci Bloemhof zmarły z powodu „niekompetencji”. Nie ma wątpliwości, że rasistowska polityka apartheidu wymaga zadośćuczynienia. Nie ma też żadnych sporów, że czarnoskórzy byli w niekorzystnej sytuacji materialnej z powodu swojej rasy. Jednak rasa to miecz obosieczny. Potężne emocje wyczarowane wokół rasy sprawiają, że jest to idealna przykrywka, za którą można ukryć nadużycia. Dlatego politycy nadużywają polityki akcji afirmatywnej, aby usprawiedliwić całkowicie niewłaściwe nominacje w imię `` transformacji rasowej ''
Republika Południowej Afryki ma bardzo skorumpowany rząd:
Nasi krytycy twierdzą, że polityka musi być po prostu właściwie wdrożona. To naiwne.
Mamy bardzo skorumpowany rząd - i jeśli dasz mu moc ukrywania nadużyć i szkodliwej ideologii za „transformacją rasową”, zrobi to. Nie możesz zatem oddzielić polisy od jej konsekwencji, nawet jeśli są one niezamierzone lub wynikają z nadużycia.
Osoby niewykwalifikowane powołane w nadziei, że „nauczą się w pracy”…
Zwolennicy tej polityki muszą również przestać powtarzać niedoinformowane twierdzenie, że polityka akcji afirmatywnej RPA ma na celu wybranie czarniejszego z dwóch równie wykwalifikowanych kandydatów.
- Obecna polityka wyraźnie przewiduje raczej, że urzędnicy powinni być mianowani nie ze względu na ich dotychczasową wiedzę i doświadczenie, ale raczej
za ich potencjał „nabycia zdolności” do wykonywania swojej pracy w przyszłości. W ten sposób wyraźnie zezwala na selekcję niewykwalifikowanych osób - a to jest po prostu niesprawiedliwe w stosunku do biednych społeczności, które ponoszą konsekwencje.
Nieznajomość konsekwencji prawa BEE:
Skala powszechnej ignorancji na temat tej polityki i jej konsekwencji została zilustrowana w zeszłym tygodniu, kiedy naszkicował wybitny dziennikarz
scenariusz dwóch równorzędnych inżynierów ubiegających się o pracę. Jeden był w szkole prywatnej, a drugi w szkole miejskiej.
Dziennikarz powiedział, że skoro mają takie same kwalifikacje jak inżynierowie, to wykształcony w miasteczku inżynier dostanie tę pracę - i że była to uczciwa i dobra polityka dla Republiki Południowej Afryki. Ale jest to niezrozumienie polityki, jaka jest stosowana w Afryce Południowej.
Reżim ANC pozostawi krytyczne stanowiska bez obsadzenia, zamiast powoływać białych:
Należy również zignorować fakt, że w RPA rząd często pozostawia nieobsadzone stanowisko na krytycznym stanowisku, zamiast akceptować białego kandydata. Takie błędy potęguje się jeszcze bardziej, gdy zakłada się, że wszyscy absolwenci szkół prywatnych są biali, gdy jest to niepoprawne. W rzeczywistości, zgodnie z obowiązującym prawem, biedny biały student, któremu uda się ukończyć studia jako inżynier pomimo wielkich przeciwności, zostanie przeoczony na rzecz czarnego inżyniera z bogatej rodziny, wykształconego w prywatnej szkole.
„W każdym razie RPA ma tak wielki niedobór inżynierów, zwłaszcza w sektorze publicznym, że każdy wykwalifikowany inżynier powinien zostać zatrzymany niezależnie od rasy.
Wreszcie, gdyby inżynier z białej szkoły prywatnej chciał wykorzystać swoje umiejętności do poprawy rozpaczliwie biednej gminy wiejskiej z niewydolną infrastrukturą, to nie prawo - ani komentatorzy medialni - nie powinni decydować, że mieszkańcy tej gminy nie są do tego uprawnieni. mam go.
Ale skupianie się w tej debacie na „białych” jest błędne - nie chodzi o nich - i co do tego było bardzo jasne. (Oficjalne) bezrobocie białych wynosi około 6% - co jest nonsensem sugerowanie, że biali chcą „zabrać nam [czyli czarny] Oferty pracy'.
- Jak na ironię, obecny model akcji afirmatywnej okazał się szczególnie skuteczny we wzmacnianiu pozycji białych poprzez popychanie ich do przedsiębiorczości (jak wcześniej wskazała IRR). (…)
Nasza krytyka obecnej polityki akcji afirmatywnej opiera się na przykładach, w których ofiary takiej polityki są czarne. Oskarżenia, że krytyka jest „rasistowska”, ignorują to. Równie błędna jest idea, zgodnie z którą próbujemy zatrzymać awans Czarnych - jeśli nic innego, to całkowicie podważyłoby model gospodarki rynkowej napędzanej wzrostem, za którym IRR opowiada się od dziesięcioleci. Absurdalna jest również fałszywa sugestia, że nasza krytyka akcji afirmatywnej jest atakiem na kompetencje czarnych.
Trwała i odważna opozycja IRR wobec polityki apartheidu opierała się na oczywistym stwierdzeniu, że w rasie ludzi nie ma nic, co decyduje o ich zdolnościach. Tylko nasi krytycy rysują ofensywny związek między rasą a kompetencjami. Nasza krytyka nie ma też na celu zaprzeczenia postępowi społeczno-gospodarczemu, który dokonał się od 1994 r. Martwimy się raczej, że zbyt wielu ludzi pozostaje ofiarami okrutnego i nieczułego systemu - bez którego można by było osiągnąć jeszcze więcej.
To, że oskarżenie o rasizm zostało rzucone tak swobodnie, jedynie potwierdza naszą tezę, że rasowe podstawy polityki są wykorzystywane do ukrywania nadużyć. W wielu przypadkach należy raczej zadawać dociekliwe pytania dotyczące zaangażowania naszych krytyków na rzecz „sprawiedliwości społecznej”, gdy oczerniają oni alternatywy polityczne, jednocześnie doskonale znając cenę, jaką biedni ludzie płacą za status quo. Jaki rodzaj nieludzkości sprawia, że człowiek stosuje podłe i rasistowskie nadużycia w odniesieniu do idei poprawy życia biednych ludzi?
Zakres ich oczerniania sugeruje, że wiedzą, że mamy rację, ale starają się pogodzić z tym, ponieważ uważają to za zbyt niewygodne. Zbyt często ci krytycy to ludzie, których własne dzieci nigdy nie zostaną narażone na kontakt z toksyczną wodą lub niekompetentnymi szpitalami publicznymi.
Było to wymowne, że sam rząd nie przyszedł po nas w zeszłym tygodniu, ale czuł się pewnie, że zostawi tę toporną pracę różnym osobom ze społeczeństwa obywatelskiego i mediów. To zły znak w kraju, w którym ucisk politycznej poprawności i ścisła autocenzura stanowi obecnie poważne zagrożenie dla wolności. Amerykański naukowiec Noam Chomsky podsumował to stwierdzeniem: „Sprytnym sposobem utrzymania bierności i posłuszeństwa ludzi jest ścisłe ograniczenie spektrum akceptowanych opinii, ale pozwolenie na bardzo ożywioną debatę w tym spektrum…”.
Szczególnie uderzające było również to, jak wielu naszych krytyków polegało na teoretycznych przykładach tego, co „powinno” osiągnąć akcja afirmatywna, podczas gdy my opieraliśmy się na praktycznych przykładach tego, co faktycznie osiągnęło. Kolega zauważył, że podobnie jak wielu białych w minionych dekadach, krytycy zdawali się narzucać sobie, że surowy obraz martwych dzieci wyczarowany przez naszą krytykę może być prawdziwy.
- Jest rzeczą oczywistą, że istnieje wiele przypadków, w których czarnoskórzy posuwali się naprzód bez akcji afirmatywnej lub w których przyspieszenie zapewniane przez akcję afirmatywną zadziałało dobrze. Ale nawet ci, którzy odnieśli korzyści z tej polityki, muszą przeciwstawić swoje osobiste interesy ogromnej cenie, jaką większość ubogich ludzi płaci z rąk coraz bardziej nieudolnej służby cywilnej.
Cena ta polega nie tylko na śmierci niemowląt. Jest to również widoczne w naszych żałosnych stopach wzrostu gospodarczego, fatalnym systemie edukacji i kryzysie bezrobocia. Jednocześnie proponowana przez nas alternatywa przyniesie korzyści znacznie większej liczbie osób ubogich niż obecna wąska grupa beneficjentów upodmiotowienia i akcji afirmatywnej. Trudno zrozumieć, dlaczego ta bardziej inkluzywna propozycja nie została przyjęta przez ludzi, którzy twierdzą, że szukają bardziej sprawiedliwego społeczeństwa.
- Dlatego nie zgadzamy się z poglądem, że obecną politykę można po prostu naprawić poprzez lepsze jej stosowanie
Zamiast tego wzywamy wszystkich mieszkańców RPA do rozważenia naszej alternatywy - wzmocnienia pozycji ekonomicznej osób w niekorzystnej sytuacji (EED) - nowej polityki opracowywanej w ramach IRR. EED różni się od akcji afirmatywnej (i BEE) w dwóch kluczowych aspektach. Po pierwsze, nie opiera się na rasie. Raczej wykorzystuje okoliczności społeczno-ekonomiczne do identyfikacji beneficjentów. Jeśli twoi rodzice zarabiają powyżej określonego progu dochodowego, nie będziesz kwalifikować się do ubezpieczenia. W związku z tym jest skierowany tylko do osób naprawdę pokrzywdzonych i zapewnia niewielki zakres uzasadnienia niewłaściwych nominacji.
- Po drugie, koncentruje się nie na kontroli wyników polityki transformacji, ale raczej na dostarczaniu danych wejściowych niezbędnych do wzmocnienia pozycji osób ubogich, takich jak przyzwoite wykształcenie, możliwości kształcenia na poziomie wyższym i inkubacja przedsiębiorczości. Na tych elementach składowych i na tle szybkiego wzrostu gospodarczego miliony mogą i zostaną wyzwolone z ubóstwa.
- Dane z minionego tygodnia pokazują, że wielu komentatorów wciąż odrzuca potrzebę lepszej polityki akcji afirmatywnej. Jednak to, czy rasa powinna pozostać podstawą akcji afirmatywnej, jest kwestią o głębokim znaczeniu, która w dużej mierze zadecyduje o powodzeniu wszystkich polityk umacniania.
Naszym celem było zwrócenie uwagi na wpływ obecnej polityki na biedne i wrażliwe społeczności oraz rozpoczęcie rozmowy na temat potrzeby zmian. Bez rzeczywistych zmian wzrost, inwestycje i poziom zatrudnienia raczej się nie poprawią. Korupcja i niewłaściwe administrowanie będą się utrzymywać, jeśli nie nasilać. Przykłady takie jak Bloemhof będą się mnożyć. Dowody w tej niepokojącej prognozie będą niestety całkowicie przemawiać na naszą korzyść.
Pomimo czasami ohydnych nadużyć, jakie w tym tygodniu obrzucali moi koledzy z IRR, przez niewielką liczbę wybitnych komentatorów, nie cofniemy się przed zadaniem przełamania represyjnego uścisku śmierci, jaki nacjonalizm rasowy i paraliżująca poprawność polityczna wywiera na nasz kraj. Jeśli już, doświadczenie minionego tygodnia wzmocniło nasze postanowienie. Moje szczere i wdzięczne podziękowania kieruję do wielu osób, które skontaktowały się z nami z przesłaniem wsparcia i zachęty.
- Obecny represyjny klimat: W obecnym, represyjnym klimacie wszyscy jesteście bardzo odważni, aby to zrobić - zwłaszcza gdy występowaliście publicznie. Powszechnym tematem przewijającym się w tych wiadomościach było to, że IRR powiedziała ważną i wcześniej niewypowiedzianą prawdę - która dotyczy samego sedna tego, co trzeba zrobić, aby zmienić nasz kraj.
- Wasze odważne komentarze stworzą przestrzeń, w której inni staną i połączą się z Wami, a razem możemy odebrać przestrzeń publiczną tym, którzy chcą kontrolować spektrum akceptowalnych opinii. Wykorzystując tę przestrzeń, IRR będzie nadal oferować wyraźne alternatywy dla status quo, oczekując, że z czasem pomogą one zbudować lepszą i znacznie lepiej prosperującą RPA. „.
— Frans Cronje jest dyrektorem generalnym IRR. To jest rozszerzona wersja artykułu, który po raz pierwszy ukazał się w City Press.
http://www.politicsweb.co.za/politicsweb/view/politicsweb/en/page72308?oid=635601&sn=Marketingweb+detail&pid=90389
Nowe przepisy dotyczące własności SA zakazują „białym” i „obcokrajowcom” zarabiania na życie w Południowej Afryce w jakikolwiek sposób:
Z Economist.com „Dwa z najbardziej niepokojących projektów ustaw dotyczących zarządzania górnictwem i prywatnymi sektorami ochroniarskimi zostały pospiesznie przepuszczone przez parlament przed przerwą. Żadna ustawa nie dotarła jeszcze do zbioru statutów, ale w obecnym kształcie z pewnością przegonią zagranicznych inwestorów. Jeśli trwający strajk (osiem tygodni i wciąż rośnie) w krajowych kopalniach platyny jeszcze ich nie odstraszył, te rachunki prawdopodobnie zakończą pracę.
Ustawa o górnictwie: Jedna z klauzul mówi, że stan przejmie 20% udziałów w każdym nowym przedsięwzięciu naftowym.
- Inny umożliwia państwu zakup większego udziału po „uzgodnionej cenie” lub w drodze umowy o podziale produkcji.
Każdy przedsiębiorca myślący o poszukiwaniu ropy łupkowej w RPA dwa razy się nad tym zastanowił. Jeśli przedsięwzięcie okaże się opłacalne, państwo mogłoby stać się właścicielem parceli. Ustawa klasyfikuje również minerały jako „strategiczne” - co oznacza, że można je odciągnąć od ich najbardziej dochodowego wykorzystania, jak uznają to za stosowne ministrowie. Na przykład węgiel przeznaczony na eksport mógłby zostać skierowany do Eskom, państwowego przedsiębiorstwa energetycznego, które z trudem utrzymuje światło. Kryteria, którymi będą kierować się takie decyzje, nie są jasne.
Rachunek bezpieczeństwa: „Lokalne klauzule dotyczące własności tylko dla czarnych podważają prawa własności prywatnej:
Podobne obawy dotyczą rachunku za ochronę. Z pewnością potrzebne były nowe przepisy, aby rządzić branżą, która szybko się rozwinęła w ostatniej dekadzie. Obecnie w RPA jest prawie dwa razy więcej ochroniarzy niż zwykłych policjantów. Ale ustawa wymaga również, aby co najmniej 51% własności i kontroli firm ochroniarskich sprawowali obywatele RPA. Inwestycje dwóch brytyjskich firm ochroniarskich, G4S i ADT, powinny być chronione dwustronnym traktatem handlowym. Problem w tym, że RPA również marnuje takie traktaty, ku konsternacji swoich partnerów handlowych.
Te dwa rachunki za biznes wpisują się w złowieszczy trend.
- Południowoafrykański Instytut Stosunków Rasowych (irr.org.za) opublikował w marcu 2014 r. Raport na temat wszystkich przepisów dotyczących biznesu od początku 2013 r.
W konkluzji stwierdza się, że wspólnym wątkiem we wszystkich ustawach jest to, że „osłabiają one prawa własności, ograniczają autonomię sektora prywatnego, grożą przedsiębiorstwom drakońskimi karami i podważają zaufanie inwestorów”.
Prawa własności: lokalne klauzule dotyczące czarnej własności w rachunkach za minerały i zabezpieczenia:
„Poprawki dotyczące własności zostały wprowadzone do rachunków za minerały i zabezpieczenia dość późno. Wczesny projekt ustawy o minerałach ograniczał potencjalny udział państwa do 50%. - Jednak: „wymóg lokalnej własności” (tj. Wymóg własności tylko dla czarnych z Republiki Południowej Afryki) został włączony do ustawy o bezpieczeństwie tylko wtedy, gdy przeszedł przez etap komisji parlamentarnej.
http://www.economist.com/blogs/baobab/2014/03/property-rights-south-africa
Polish 
English 
German 
Dutch 
Swedish 
French 
Ukrainian